Υπάρχουν κι άλλοι χαρακτήρες στο «Γαλατικό Χωριό»… πέραν του Αστερίξ και του Οβελίξ
Του Δημήτρη Καραγεωργόπουλου
Προέδρου Ιδιωτικών Υπαλλήλων
Το θέμα με τη «λευκή νύχτα» στην έναρξη του Καρναβαλιού της Πάτρας παίρνει τη μορφή ανεξέλεγκτης χιονοστιβάδας και ενδεχομένως να αμαυρώσει τη θεσμοθετημένη έναρξη του μεγαλύτερου πολιτιστικού, αναπτυξιακού και οικονομικού event της πόλης. Οι εμποροϋπάλληλοι δικαίως αντιδρούν και ζητούν να μην παραβιάζεται ο προσωπικός χρόνος αναπαύσεως και διασκέδασής τους. Διότι δεν πρόκειται για μια ολιγόωρη διεύρυνση ωραρίου. Μιλάμε για την απόλυτη εξουθένωσή τους εκείνη την ημέρα, από το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ, όταν μάλιστα είναι εκ των προτέρων γνωστό ότι και την επόμενη ημέρα, Κυριακή 20 Ιανουαρίου, τα καταστήματα θα είναι ανοιχτά.
Επιπλέον, η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει ότι σε τέτοιες «πολύχρωμες» εκδηλώσεις η παραβατικότητα σε ζητήματα εργατικής νομοθεσίας και εργασιακών δικαιωμάτων αγγίζει «κόκκινο». Κι αυτό συμβαίνει για δυο κυρίως λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με τη «χαλαρότητα» των ελεγκτικών μηχανισμών λόγω της υποστελέχωσής τους. Ο δεύτερος έχει να κάνει με τους κατ’ επάγγελμα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» εργοδότες που λίγο πολύ -και στην πόλη μας- λειτουργούν όπως το γνωστό ανέκδοτο με τον συμπαθή αθίγγανο καταναλωτή και την αύξηση στην τιμή της βενζίνης…με μεγάλη μερίδα εμπόρων να πορεύεται με το «εγώ τόσο πλήρωνω για μεροκάματο και τόσο εξακολουθώ να πληρώνω» ασχέτως αν ο/η υπάλληλος δουλεύει «ήλιο με…μεσάνυχτα». Άλλοι λόγω μειωμένου τζίρου και οικονομικής δυσπραγίας και άλλοι από επαγγελματική «συνήθεια», οι έμποροι συνήθως δεν πληρώνουν καμία νόμιμη προσαύξηση στους μισθούς των εργαζομένων για πρόσθετη εργασία. Για χορήγηση πρόσθετου ρεπό… ούτε λόγος!
Η «πρόταση» που κατατέθηκε σε εκδήλωση του Σ.Κ.Ε.ΑΝΑ (καταστηματάρχες εστίασης-αναψυχής), που αμέσως μετετράπη σε «αίτημα» των Εμπορικών Συλλόγων της πόλης και εν συνεχεία μετουσιώθηκε σε απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη να αποτύχει. Όχι γιατί δεν διαθέτει στον πυρήνα της σύλληψής της στοιχεία προοδευτισμού και εύλογου αναβαθμιστικού για την πόλη ενδιαφέροντος. Όχι γιατί τάχα «υποκινείται από τις πολυεθνικές, τους καπιλαλιστές και τους μεγαλεμπόρους…τον Τζώρτζ Σόρος, τους Αμερικανούς, τον Ντόναλντ Τράμπ…» και ότι άλλο μπορεί να συνοδεύει μια τέτοιου τύπου ιδεοληπτική ρητορική. Είναι καταδικασμένη να αποτύχει διότι οι εμπορικοί σύλλογοι της πόλης δεν διαθέτουν εκείνη την εμπορική και πολιτιστική κουλτούρα, που θα τους επιτρέψει να υλοποιήσουν μια τέτοια «πρόταση» με λεπτομέρεια και σεβασμό στο εργατικό δυναμικό και στο καταναλωτικό κοινό (βλ. Open Mall…). Είναι καταδικασμένη να αποτύχει διότι δεν ρωτήθηκαν ούτε οι εργαζόμενοι, ούτε οι καταναλωτές, ούτε οι έμποροι για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
Χωρίς να αμφισβητώ την αντιπροσωπευτικότητα των θεσμικών οργάνων εργαζομένων, καταναλωτών και εμπόρων (θα ήταν σαν να πυροβολώ τα πόδια μου), δεν πραγματοποιήθηκε ούτε μια γενική συνέλευση όλων όσοι κατέθεσαν υπομνήματα ή εξέθεσαν απόψεις «εξ ονόματος της εργατικής τάξης της πόλης», δεν πραγματοποιήθηκε ούτε μια έρευνα για την γνώμη των πολιτών – καταναλωτών, δεν έγινε καμία συγκέντρωση ή ημερίδα των εμπόρων της πόλης για να συζητηθεί το θέμα και να ζητηθεί η άποψή τους. Αλήθεια ποια θα ήταν η απάντηση των εργαζομένων αν γνώριζαν ότι θα (προ)πληρωθούν διπλό μεροκάματο, θα τους χορηγηθεί έξτρα ρεπό μια άλλη ημέρα και θα εργαστούν προαιρετικά χωρίς να επισύρει συνέπειες αντίθετη επιλογή τους; Ποια θα ήταν η απάντηση των καταναλωτών αν βρίσκονταν οι ίδιοι στη θέση των εμποροϋπαλλήλων; Ποια θα ήταν η απάντηση των εμπόρων αν θα έπρεπε να ανοίξουν τα καταστήματα τους δίχως τη «συνδρομή» των εργαζομένων τους; Απαντήσεις δεν θα προδικάσω εγώ, αλλά όλοι τις υποψιαζόμαστε!
Όλοι μα όλοι -μηδενός εξαιρουμένου- αντί να εντάξουν τις ιδέες, τις προτάσεις ή ακόμα και τις αντιρρήσεις τους σε ένα γενικότερο αναπτυξιακό σχεδιασμό προς όφελος της πόλης και των πολιτών, εμφανίζονται άλλοι ως αυτόκλητοι «σωτήρες», κι άλλοι ως «υπερασπιστές» κάποιων άλλων, συμμετέχοντας σε μια άνευ προηγουμένου προεκλογική «σκυλομαχία», που στο τέλος θα ζημιώσει την πόλη και τον θεσμό. Κάποιοι δε, επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους ρόλο «Πόντιου Πιλάτου» ή μάλλον καλύτερα «Ιουλίου Καίσαρα»… και ο νοών νοείτο…
Ήταν που ήταν στραβό το κλίμα με το Καρναβάλι…
Ίσως, λέω ίσως, θα ήταν πιο συνετό στην παρούσα φάση το Περιφερειακό Συμβούλιο και ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας (εγώ δεν λησμονώ ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος που υπερασπίστηκε τους εργαζόμενους και αντιτάχθηκε από την αρχή στο Κυριακάτικο άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων και στην επέκταση της εκπτωτικής περιόδου), να επανεξετάσουν την απόφασή τους, σταθμίζοντας το συμφέρον της πόλης και την κοινωνική όχληση που προκαλεί μια τέτοια απόφαση. Ξέρω ότι τυχόν ανάκλησή της σίγουρα θα αξιοποιηθεί μικροπολιτικά από κάποιους, οι οποίοι θα το χρησιμοποιήσουν ως «νίκη» των «ταξικών δυνάμεων» και ως «ήττα του μεγάλου κεφαλαίου» και των πολιτικών εκπροσώπων του». Μέχρι εκεί τους επιτρέπει το κόμμα να φτάσουν. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία πως θα το αξιοποιήσουν οι άλλοι. Είναι πλέον αντιληπτό τοις πάσι, ότι το πράγμα δεν «περπατάει». Η παρτίδα μπορεί να σωθεί μόνο με πολιτική γενναιότητα. Και πολιτική γενναιότητα σημαίνει να έχεις τη δύναμη να αφουγκράζεσαι, ν’ αναθεωρείς, ν’ ανασχεδιάζεις, να συνθέτεις, να προτείνεις, να υπαναχωρείς και να επανέρχεσαι με κάτι καλύτερο. Αν διαθέτεις τέτοια χαρακτηριστικά, σίγουρα οι πολίτες θα στα αναγνωρίσουν. Το όποιο «στοίχημα» για την πόλη δεν μπορεί να κερδηθεί δίχως συναίνεση και δίχως ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες. Όποιος τις διαθέτει «κερδίζει», γιατί απλούστατα κερδίζει και η πόλη!
Οι εστιάτορες και οι ιδιοκτήτες καταστημάτων αναψυχής ούτως ή άλλως θα λειτουργούν τα καταστήματά τους εκείνη την ημέρα. Για την ακρίβεια θα έχουν την τιμητική τους.
Ας αποσυρθεί η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων κι ας ενισχυθεί με δράσεις και δρώμενα ο θεσμός του Καρναβαλιού. Να συγκρουστούμε εκείνη την ημέρα με το παρεμπόριο και όσους το ανέχονται ή το παροτρύνουν…Να έρθουμε σε ρήξη με τις κάθε λογής ιδεοληψίες των επιφορτισμένων με τη διοργάνωση του -υποβαθμισμένου πλέον- Καρναβαλιού.
Και κάτι τελευταίο, σ’ αυτό το «Γαλατικό Χωριό» που λέγεται Πάτρα, υπάρχουν κι άλλοι χαρακτήρες… πέρα από τον Αστερίξ και τον Οβελίξ!
← Προηγούμενο Επόμενο →